تأثیر توان بخشی قلبی بر افسردگی و اضطراب بیماران پس از جراحی پیوند عروق کرونر (گزارش کوتاه)

زمینه و هدف: بیماری قلبی عروقی یکی از بیماری هایی است که منجر به افزایش مرگ و میر، عدم اتکاء به خود، افزایش افسردگی و اضطراب در افراد مبتلا می شود . یکی از روش های مؤثر برای کاهش اضطراب و افسردگی به خصوص در بیماری های عروق کرونر، توان بخشی است . در این پژوهش، تأثیر برنامه توان بخشی قلبی بر افسردگی و اضطراب بیماران پس از جراحی پیوند عروق کرونر بررسی گردید. مواد و روش ها: پژوهش حاضر به صورت طرح پیش آزمون- پس آزمون در سال 1388 انجام است. در این پژوهش 60 بیمار نیازمند به جراحی پیوند عروق کرونر به صورت تدریجی و با استفاده از نمونه گیری غیراحتمالی و در دسترس انتخاب شدند. اطلاعات با استفاده از پرسش نامه بررسی اطلاعات دموگرافیک و پرسش نامه افسردگی و اضطراب(hospital anxiety depression scale) قبل و یک هفته بعد از دوره توان بخشی جمع آوری گردید. بیماران به مدت 12 هفته و هر هفته دو جلسه در حدود یک ساعت تحت آموزش نظری و برنامه توان بخشی قلبی در مرکز توان بخشی شهید بهشتی همدان قرار گرفتند. نتایج با استفاده از آزمون های تی زوجی و t مستقل تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج پژوهش کاهش معنی داری را در سطح اضطراب و افسردگی بیماران پس از انجام توان بخشی قلبی نسبت به قبل از برنامه نشان داد (001/0= p ) اما تفاوت معنی داری در اضطراب و افسردگی بین زنان و مردان بعد از برنامه توان بخشی مشاهده نشد. هم چنین نتایج نشان داد که رابطه معنی داری بین سطوح تحصیلات و وضعیت ازدواج با متغیرهای اضطراب و افسردگی بعد از توان بخشی بین مردان و زنان وجود ندارد .   نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که برنامه توان بخشی قلبی می تواند در کاهش اضطراب و افسردگی بیماران جراحی پیوند عروق کرونر اثرگذار باشد. واژه های کلیدی: جراحی پیوند عروق کرونر، برنامه توان بخشی قلبی، افسردگی، اضطراب ‏‏